عروسی سالِ کرونا، ایدهی شمارهی دو
بسمالله...
سلام!
+
عید غدیر بود و زوج جوان دلشان میخواست کاری برای عید بکنند. به علاوه که شروع زندگیشان هم گره خورده بود به این روز و دوران همهگیری کرونا. شبِ قبل از عید رفتند توی خیابانهای شهر گشتند دنبال ظرف یک بار مصرف. روش ساخت پاپیون از روبان را از پینترست پیدا کردند. ماژیک سیدی خریدند و تکتک روبانها را روی ظرفها چسباندند. بعد از آن دنبالِ چهل تک مصرع زیبا دربارهی غدیر گشتند و روی ظرفها به تعداد اعضای خانوادهشان تکبیت و تکمصرع نوشتند و بین عزیزانشان پخش کردند.
روزِ عید، آن طوری که دوست داشتند جشن کوچکی گرفتند و به هر کس یک بستهی میوه و شیرینی دادند و زندگیشان را رسماً شروع کردند.
شاید به نظر بقیه جشنشان بیسروصدا بوده اما همان چیزی بود که خودشان میخواستند. مهم این است که دل خودشان حسابی خوش است با شیوهی شروع زندگیشان...
چقدر خوب و قشنگگگ :) راستش از یه جهاتی فکر کنم اگر عروسی منم توی کرونا بود دستم توی انجام دادن یا ندادن بعضی کارها بازتر میشد :)